ΜΙΑ ΚΑΝΕΛΑ ΣΤΙΚ ΚΑΠΟΤΕ σε ένα σπίτι ένιωθε πολύ άσχημα που η νοικοκυρά την είχε τοποθετήσει σε μια πιατέλα μαζί με χριστουγεννιάτικα στολίδια και όχι στην κουζίνα. "Εγώ είμαι γεννημένη για μαγείρισσα", τους έλεγε και αυτά προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν, λέγοντάς της πως ίσως η νοικοκυρά την άφησε μαζί τους για την όμορφη μυρωδιά της.
Ώσπου μια μέρα, αφού είδε πως η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο, σκέφτηκε να φύγει για να κυνηγήσει τα όνειρα της. "Με το ταλέντο που έχεις στην μαγειρική, ίσως θα ήταν καλύτερα να πας στην Αθήνα", της πρότειναν τα άλλα στολίδια και δεν βρέθηκε ούτε ένα που να την αποθαρρύνει, αφού όλοι ξέρουν πως τα όνειρά μας πρέπει να τα κυνηγάμε.
Έτσι κι αυτή, μάζεψε τα πράγματά της και πήγε στην Αθήνα. Εκεί κέρδισε σύντομα φήμη ως μεγάλη μαγείρισσα και με τα λεφτά που έβγαλε δουλεύοντας για άλλους άνοιξε τελικά δικό της μαγειρειό. Πλήθος κόσμου την επισκέπτονταν κάθε μέρα για να δοκιμάσει τα φαγητά της και αυτή ευχαριστιόταν πολύ που την αναγνώριζαν ως μεγάλη μαγείρισσα.
Μόλις όμως το πιπέρι, που είχε χρόνια δικό του μαγειρειό στην Αθήνα, έμαθε την επιτυχία της, σκέφτηκε να την προκαλέσει σε διαγωνισμό. "Ας μαγειρέψει ο καθένας ό,τι πιο νόστιμο έχει", της είπε, και αυτή ενθουσιάστηκε πολύ και δέχθηκε την πρόκληση κατευθείαν.
Έτσι λοιπόν έστησαν πάγκους και φώναξαν λογής λογής σκεύη και ασημικά για κριτές και για κοινό, καθώς και κάμερες για να αναμεταδώσουν τον διαγωνισμό μέσα από την τηλεόραση. Όταν ήρθε η ώρα να αρχίσουν να μαγειρεύουν, οι δυο διαγωνιζόμενοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό: το πιπέρι μαγείρεψε σούπα, ενώ η κανέλα κοκκινιστό μοσχάρι.
"Είναι και τα δυο πολύ νόστιμα, αλλά ίσως έχετε περισσότερη επιτυχία ως ζαχαροπλάστης", είπαν οι κριτές στην κανέλα και ανακήρυξαν το πιπέρι νικητή του διαγωνισμού. Αυτή έβαλε τα κλάματα μόλις το άκουσε, αφού είχε βάλει τα δυνατά της για να μαγειρέψει ό,τι πιο νόστιμο μπορούσε και το πιπέρι σίγουρα τώρα θα της έπαιρνε τους πελάτες της από το μαγειρειό.
Τότε ήρθε κοντά της για να την παρηγορήσει ένας γεράκος με καταγωγή την Κωνσταντινούπολη, ο οποίος μόλις την πλησίασε, γέμισε τα ρουθούνια του με την ευωδία της. "Ίσως ένα τόσο αρωματικό μπαχαρικό όπως εσείς έχει περισσότερο ταλέντο στην ζαχαροπλαστική", της είπε και της έδωσε στο χέρι δυο εισιτήρια ώστε να πάει στην Κωνσταντινούπολη και να γνωρίσει από κοντά τα μυστικά της ζαχαροπλαστικής. Αυτή τα δέχθηκε με μεγάλη χαρά και ξεκίνησε το ταξίδι της.
Μόλις έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, την υποδέχθηκαν όλοι με μεγάλες τιμές, σαν να ήταν μια αληθινή σταρ. Εκεί γνώρισε όλου του είδους τις συνταγές ζαχαροπλαστικής, καθώς και λογής λογής σπάνια μπαχαρικά απ' όλο τον κόσμο, με τα οποία μαγείρεψαν παρέα. Μέρες ολόκληρες αργότερα, και αφού γνώρισε και έμαθε πολλά, πήρε το δρόμο της επιστροφής.
Με το που πάτησε το πόδι της στην Αθήνα μετέτρεψε το μαγειρειό της σε ζαχαροπλαστείο. Ήδη από την πρώτη μέρα φρόντισε ώστε στη βιτρίνα του να βάλει τα πιο νόστιμα γλυκά, ώστε οι πελάτες της να τα δουν και να τους τρέξουν τα σάλια. Έτσι και έγινε. Δεν πρόλαβαν να περάσουν λίγες μέρες και σύντομα όλη η Αθήνα έτρεχε στο ζαχαροπλαστείο της για να δοκιμάσει τις λιχουδιές της. Τόση μάλιστα ήταν η φήμη της που και τα στολίδια της πιατέλας από την οποία έφυγε φρόντισαν να την επισκεφτούν και να της δώσουν ένα μεγάλο μπράβο που κυνήγησε τα όνειρά της.
Και το πιπέρι; Αφού προσπάθησε κι αυτό για λίγο την τύχη του στην ζαχαροπλαστική και είδε πως δεν τα κατάφερνε, περιορίστηκε στην μαγειρική στην οποία τα πήγαινε περίφημα. Και έτσι έμειναν όλοι ικανοποιημένοι.
